Vanaf het moment dat ik weer voor groepen op de basisschool sta is me één ding erg opgevallen: het schrijven van de kinderen, en dan bedoel ik zowel spelling als de schrijfstijl, is de afgelopen jaren erg veranderd.
Op de computer
Als computerjuf was het me al opgevallen dat kinderen tijdens het schrijven van verhalen op de computer of tablet zoveel tijd besteden aan de opmaak van de titel, dat er weinig tijd overbleef voor het schrijven van het verhaal. Met Word Art kun je prachtige creaties maken… en als je dan bij de buurman/vrouw nog meer mogelijkheden ziet, is het natuurlijk veel leuker om daar mee bezig te zijn dan met het verwerken van de eigenlijke opdracht.
Toveren met hoofdletters
In elke groep zie je wel een aantal leerlingen die supernetjes, duidelijk leesbaar en volgens de ‘schrijfregels’ kunnen werken. Als je in de taal of verhaalschriften kijkt zie je dat kinderen tijdens het schrijven van hun verhaal helemaal vergeten dat er in zo’n tekst ook nog leestekens en hoofdletters moeten komen. Oké, als je kinderen er op attent maakt, willen ze je graag helpen en toveren spontaan een aantal ‘kleine’ letters om in echte HOOFDletters. “Hallo, een aantal aanpassingen is toch voldoende!” De opmerking van mij dat de tekst voorzien moet worden van alle hoofdletters (op de juiste plaats -) wordt vaak niet met gejuich ontvangen. En dan vraag ik alleen nog maar om de hoofdletters aan het begin van de zin te plaatsen en aan het begin van een naam (met de overige regels val ik ze vaak (nog) niet eens lastig).
Dit geldt ook voor het plaatsen van leestekens in de zin. Een punt aan het eind van een zin? Een uitroepteken of een vraagteken als het om een uitroep of vraag gaat?
Dat kinderen in groep 4 en 5 de hoofdletters en leestekens over het hoofd zien in het enthousiasme bij het schrijven van hun verhaal is tot daar aan toe. Leerlingen in groep 7 en 8 mogen hier toch geen enkele moeite meer mee hebben?
Uitdagen
In de laatste maanden van het afgelopen jaar heb ik leerlingen van groep 4 uitgedaagd om goed op te letten bij het schrijven van hun teksten. Met als resultaat: superleuke verhalen met hoofdletters aan het begin van de zin en leestekens aan het eind. Zelfs bij het schrijven van hun verhaal op de computer kreeg ik van de meeste kinderen een verhaal uitgeprint op een A4 papier. Want natuurlijk moest er bij deze prestatie wel iets tegenover staan! Ik als computerjuf had ze geleerd hoe ze voortaan hun verhaal op de computer konden schrijven, opslaan en printen. Na het schrijven van het verhaal kwam het puntje op de ‘i ‘. De titel van het verhaal in ‘mooie letters’ natuurlijk ook voorzien van hoofdletter(s) en leesteken!
