Wat doet een ‘lesrooster’ in mijn schoolagenda?

Wat doet een ‘lesrooster’ in mijn schoolagenda?

In de groep 7/8 waar ik op woensdag lesgeef werken de leerlingen al met een schoolagenda. De keuze voor het uiterlijk van de schoolagenda is overgelaten aan de kind en zijn/haar ouders. Leuk om te zien hoeveel verschillende schoolagenda’s er op de markt zijn. Ik heb bijna geen dubbele exemplaren gezien!

Je eerste schoolagenda

Na de eerste week hadden de meeste kinderen al een agenda aangeschaft. Binnenkort kan het eerste huiswerk opgegeven worden. Om alvast te wennen moeten de kinderen elke dag hun agenda mee naar huis nemen en de volgende dag weer mee terug naar school. Voor de leerlingen van groep 8 is dit inmiddels gesneden koek. Vorig jaar kregen ze éénmaal per week een ‘huiswerkopdracht’ die ze de week erop moesten inleveren. Dit jaar mogen ze langzaam wennen aan het ‘echte’ huiswerk. Uiteindelijk zullen ze minimaal twee keer per week huiswerk krijgen en  inleveren. Voor de meesten alvast een mooie oefening voor het voortgezet onderwijs dat na dit schooljaar om de hoek komt kijken.

“Wat moet ik hier nou weer mee?”

Vanmorgen kreeg ik van één van de kinderen een schoolagenda onder mijn neus geduwd met de opmerking: “Wat moet ik hier nou weer mee?”. Hij wees me op een aantal pagina’s in zijn nog lege agenda met de titel ‘lesrooster’. Voor hem een onbekend begrip. Toen ik hem op mijn bureau mijn klassenagenda liet zien en zijn schoolagenda er naast legde, zag hij direct een aantal overeenkomsten. De snelle conclusie, na mijn korte uitleg, was duidelijk:  “Hoef ik nu dus niks mee te doen! Op het whiteboard staat toch iedere dag wat we gaan doen!”

Een herinnering voor de juf!

Een eerste afspraak wilde hij graag direct in zijn agenda plaatsen. Een herinnering voor de juf! Voor volgende week woensdagochtend als alle kinderen de klas binnenkomen:
Voor iedereen die zijn/haar schoolagenda op woensdag niet vergeten is, ligt er een sticker klaar!

 

 

Hoofdletters gebruiken?

Hoofdletters gebruiken?

Vanaf het moment dat ik weer voor groepen op de basisschool sta is me één ding erg opgevallen: het schrijven van de kinderen, en dan bedoel ik zowel spelling als de schrijfstijl, is de afgelopen jaren erg veranderd.

Op de computer

Als computerjuf was het me al opgevallen dat kinderen tijdens het schrijven van verhalen op de computer of tablet zoveel tijd besteden aan de opmaak van de titel, dat er weinig tijd overbleef voor het schrijven van het verhaal. Met Word Art kun je prachtige creaties maken… en als je dan bij de buurman/vrouw nog meer mogelijkheden ziet, is het natuurlijk veel leuker om daar mee bezig te zijn dan met het verwerken van de eigenlijke opdracht.

abc in hoofdletters

Toveren met hoofdletters

In elke groep zie je wel een aantal leerlingen die supernetjes, duidelijk leesbaar en volgens de ‘schrijfregels’ kunnen werken. Als je in de taal of verhaalschriften kijkt zie je dat kinderen tijdens het schrijven van hun verhaal helemaal vergeten dat er in zo’n tekst ook nog leestekens en hoofdletters moeten komen. Oké, als je kinderen er op attent maakt, willen ze je graag helpen en toveren spontaan een aantal ‘kleine’ letters om in echte HOOFDletters. “Hallo, een aantal aanpassingen is toch voldoende!” De opmerking van mij dat de tekst voorzien moet worden van alle hoofdletters (op de juiste plaats -) wordt vaak niet met gejuich ontvangen. En dan vraag ik alleen nog maar om de hoofdletters aan het begin van de zin te plaatsen en aan het begin van een naam (met de overige regels val ik ze vaak (nog) niet eens lastig).

Dit geldt ook voor het plaatsen van leestekens in de zin. Een punt aan het eind van een zin? Een uitroepteken of een vraagteken als het om een uitroep of vraag gaat?

meisje met abc

Dat kinderen in groep 4 en 5 de hoofdletters en leestekens over het hoofd zien in het enthousiasme bij het schrijven van hun verhaal is tot daar aan toe. Leerlingen in groep 7 en 8 mogen hier toch geen enkele moeite meer mee hebben?

Uitdagen

In de laatste maanden van het afgelopen jaar heb ik leerlingen van groep 4 uitgedaagd om goed op te letten bij het schrijven van hun teksten. Met als resultaat: superleuke verhalen met hoofdletters aan het begin van de zin en leestekens aan het eind. Zelfs bij het schrijven van hun verhaal op de computer kreeg ik van de meeste kinderen een verhaal uitgeprint op een A4 papier. Want natuurlijk moest er bij deze prestatie wel iets tegenover staan! Ik als computerjuf had ze geleerd hoe ze voortaan hun verhaal op de computer konden schrijven, opslaan en printen. Na het schrijven van het verhaal kwam het puntje op de ‘i ‘. De titel van het verhaal in ‘mooie letters’ natuurlijk ook voorzien van hoofdletter(s) en leesteken!

 

Hoofdletter? Wanneer dan?

Hoofdletter? Wanneer dan?

In de groep 4 waar ik de laatste weken van dit schooljaar vervang, zijn de kinderen heel enthousiast van start gegaan met het plaatsen van HOOFDLETTERS in hun verhalen.

Op de computer mogen ze zelf verhalen schrijven. Daar maken we gewoon (extra) tijd voor. De kinderen zijn enthousiast en zorgen er voor dat in hun verhaal op de juiste plaats HOOFDLETTERS komen te staan.

Op internet zag ik onderstaande afbeelding. Wellicht voor veel kinderen een prachtig hulpmiddel. De meeste kinderen van (mijn) groep 4 hebben de poster bij het vinden van (plaats-)namen en aan het begin van de zin, niet meer nodig. Ook vergeten ze de punt, het vraagteken en het uitroepteken aan het einde van de zinnen niet meer.
De andere leestekens en regels… ach die komen later wel aan bod!

(bron afbeelding: onderwijsenzovoort.blogspot.com)